Παγκρήτια Προκήρυξη για την πολιτική συγκυρία

Στις 7 Νοέμβρη απαντάμε στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, που με τη στήριξη της ΝΔ και του ΛΑΟΣ και υπό την καθοδήγηση των ΕΕ – ΔΝΤ – ΕΚΤ, έχει εξαπολύσει την πιο άγρια επίθεση στα δικαιώματα των εργαζομένων και της νεολαίας, με στόχο την επιβολή  ενός σύγχρονου εργασιακού μεσαίωνα.

      Μέσα  στη μεγαλύτερη κρίση του καπιταλισμού επιμένουν σε έναν αδιέξοδο δρόμο  που οδηγεί σε παρατεταμένη ύφεση την οικονομία και στην πλήρη διάλυση των δικαιωμάτων των εργαζομένων.

      Για να πετύχουν τη συναίνεσή μας, παρουσιάζουν τα μέτρα του μνημονίου ως αναγκαία και προσωρινά. Η μόνη όμως πρόταση που έχουν είναι η συνέχιση αυτής της πολιτικής. Υπόσχονται ακόμη πιο άγρια λιτότητα, διόγκωση της ανεργίας, που ήδη έχει φτάσει σε δυσθεώρητα ύψη, περεταίρω διάλυση των εργασιακών σχέσεων, πλήρες ξεπούλημα της κρατικής περιουσίας και ξεχαρβάλωμα και ιδιωτικοποίηση των δημόσιων υπηρεσιών (Δ.Ε.Κ.Ο., Παιδεία, Υγεία).

      Η κυβέρνηση του ΠΑ.ΣΟ.Κ. προσπαθεί  να μας πείσει ότι οι εκλογές αυτές  έχουν απλά τοπικό χαρακτήρα και  δεν έχουν να κάνουν με τις κεντρικές πολιτικές επιλογές. Οι υποψήφιοι περιφερειάρχες και Δήμαρχοι προσπαθούν να πλασαριστούν ως κάποιοι «ικανοί» διαχειριστές των «τοπικών» ζητημάτων, που έχουν κόψει τον «ομφάλιο λώρο» που τους ενώνει με την πολιτική της κυβέρνησης – ΔΝΤ – Ε.Ε.. Δε μας πείθουν. Αυτό που πρόκειται να εφαρμόσουν με τον «Καλλικράτη» είναι η πολιτική του Μνημονίου σε κάθε Δήμο και Περιφέρεια.

      Θα  μας βρουν απέναντί τους. Οι αγώνες που είδαμε να εκδηλώνονται το προηγούμενο διάστημα αλλά και οι αντιστάσεις που τώρα  εκδηλώνονται σε πολλούς εργασιακούς και κοινωνικούς χώρους, δείχνουν ότι τα μέτρα δεν έχουν την αποδοχή του κόσμου της εργασίας. Η δυναμική των αγώνων ξεπέρασε σε πολλές περιπτώσεις την ανοιχτά συμβιβαστική γραμμή των ηγεσιών της Γ.Σ.Ε.Ε. - Α.Δ.Ε.Δ.Υ.. Θα συνεχίσουμε στην ίδια κατεύθυνση. Με μαζικές κινητοποιήσεις – απεργίες στην κατεύθυνση κλιμάκωσης, με αγωνιστική ενότητα όλων των εργαζομένων, με συντονισμό σωματείων αλλά και συντονισμό λαϊκών συνελεύσεων γειτονιάς και επιτροπών κατοίκων μπορούμε να ανατρέψουμε το Μνημόνιο και την πολιτική κυβέρνησης – Δ.Ν.Τ. – Ε.Ε..

Λέμε όχι στον «Καλλικράτη» γιατί γενικεύει τις ιδιωτικοποιήσεις και την ανταποδοτική λειτουργία των Δήμων.  Μετακυλύει το κόστος και την ευθύνη λειτουργίας των υπηρεσιών από το κράτος στους υπερχρεωμένους δήμους με σκοπό να περάσει το κόστος λειτουργίας τους στους εργαζόμενους μέσω της αύξησης των δημοτικών τελών. Αυτό θα οδηγήσει στην υποβάθμιση, την υπολειτουργία ή και το κλείσιμο σχολείων, νοσοκομείων και κέντρων υγείας.
  

Προβλέπει μαζικές απολύσεις υπαλλήλων και συμβασιούχων. Επιβάλλει βαθύτερη σύνδεση του τοπικού κράτους με τις τράπεζες και το κεφάλαιο μέσα από το πλέγμα των επιχειρήσεων των Δήμων και των Περιφερειών, έτσι που το «τοπικό κράτος» να γίνει όμηρος των τραπεζών.

      Στην  Κρήτη η πολιτική αυτή θα οδηγήσει στη διάλυση των υπαρχόντων υποδομών, προς όφελος των κάθε λογής συμφερόντων των πολυεθνικών επιχειρήσεων, των ντόπιων επιχειρηματιών και των κατασκευαστικών εταιριών. Η λεγόμενη πράσινη ανάπτυξη, θα έχει ως συνέπεια την καταστροφή του φυσικού πλούτου και την ιδιωτικοποίηση όλων των φυσικών πόρων. Τα έργα που παρουσιάζονται ως εκσυγχρονισμός των πόλεων δεν έχουν σχέση με τις πραγματικές ανάγκες των κατοίκων και οδηγούν σε μεγαλύτερη τσιμεντοποίηση και εξαφάνιση των ελεύθερων χώρων. Η λεγόμενη ανάκαμψη του τουρισμού, θα σημάνει το κλείσιμο μικρομεσαίων επιχειρήσεων, την ανασφάλεια και τη μισθολογική συμπίεση χιλιάδων ξενοδοχο- υπαλλήλων και εργαζομένων στο νησί. Την ίδια στιγμή βαφτίζουν αγροτική ανάπτυξη το ξεκλήρισμα της μικρομεσαίας αγροτιάς, την εγκατάλειψη τεράστιων εκτάσεων λόγω κόστους παραγωγής, την ερήμωση της υπαίθρου, την αρπαγή της σοδειάς από τους μεσάζοντες που καταλήγει να πωλούνται τα προϊόντα σε εξευτελιστικές τιμές με αποτέλεσμα την αναμονή επιδότησης για τη δυνατότητα επιβίωσης.

      Παλεύουμε για την ανατροπή του σχεδίου “Καλλικράτης” και των συνεπειών του. Πρέπει ο εργαζόμενος λαός να πάρει την κατάσταση στα χέρια του, με λαϊκές  συνελεύσεις γειτονιών και επιτροπές κατοίκων, με την ενίσχυση του εργατικού και λαϊκού κινήματος και μ’ ένα μάχιμο συνεταιριστικό κίνημα  των αγροτών.

      Η Αντικαπιταλιστική  Αριστερή Παρέμ- βαση στην Κρήτη είναι μία περιφερειακή κίνηση από δυνάμεις της αντικαπιταλιστικής και κομμουνιστικής αριστεράς. Δυνάμεις που συμμετείχαν με συνέπεια στους κοινωνικούς αγώνες του προηγούμενου διαστήματος και έχουν συμβάλλει στην ανάπτυξή τους. Η Α.Α.Π. παλεύει για να συμβάλει στο ξεδίπλωμα μαχητικών – εργατικών αγώνων, για τη μαζικοποίηση και ενδυνάμωση των εργατικών σωματείων, την ανάπτυξη τοπικών κινημάτων και κάθε κοινωνικού αγώνα που παλεύει για να ανατραπεί η αντεργατική επίθεση, το αντιδραστικό σχέδιο “Καλλικράτης” και οι συνέπειές του, για να πληρώσει την κρίση το κεφάλαιο και όχι οι εργαζόμενοι. Για να δημιουργήσουμε μια αριστερά που να αντιστοιχεί στις ανάγκες των σημερινών αγώνων. Μια αριστερά της ανατροπής και όχι της συνδιαχείρισης και του συμβιβασμού.

        Η μάχη των περιφερειακών εκλογών  στις 7 Νοεμβρίου δεν είναι παρά  ένα μόνο βήμα στην κατεύθυνση  αυτή.
  

      Παλεύουμε για:

• Ανατροπή των μέτρων κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ. Άμεση απόσυρση όλων των νομοσχεδίων.
• Παύση πληρωμής - Διαγραφή του χρέους, εσωτερικού και εξωτερικού, εκτός αυτού προς τα ασφαλιστικά ταμεία
• Εθνικοποίηση των τραπεζών και των μεγάλων επιχειρήσεων χωρίς αποζημίωση, με εργατικό έλεγχο. Έξοδος από την ΟΝΕ και το ευρώ.
• Ρήξη - αντικαπιταλιστική αποδέσμευση από την ΕΕ του κεφαλαίου, του πολέμου και του ρατσισμού.
• Απαγόρευση απολύσεων.
• Αυξήσεις σε μισθούς και συντάξεις. Δημόσια δωρεάν υγεία, παιδεία για όλους.
• Γενναίες φοροαπαλλαγές στο εργατικό και λαϊκό εισόδημα και τα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης. Δραστική αύξηση στη φορολογία του κεφαλαίου.
• Χάρισμα- διαγραφή  των χρεών για τις κατοικίες σε όλους τους εργαζόμενους καθώς και αυτά των υπερχρεωμένων νοικοκυριών. Ρύθμιση των χρεών προς τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις και στα νοικοκυριά που το εισόδημά τους βρίσκεται στα όρια της φτώχειας Να παγώσουν οι εξοπλισμοί, δραστική μείωση των εξοπλιστικών δαπανών.
• Όχι στον «Καλλικράτη» και την αντιδραστική μεταρρύθμιση του «τοπικού κράτους».
• Χωρισμός εκκλησίας – κράτους.
• Να κλείσει η βάση της Σούδας.
• Νομιμοποίηση όλων των μεταναστών