1η προκήρυξη για ην πολιτική συγκυρία

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με την συμμαχία ΝΔ –ΛΑΟΣ και υπό την καθοδήγηση των ΕΕ – ΔΝΤ – ΕΚΤ έχουν εξαπολύσει την πιο άγρια επίθεση στα δικαιώματα των εργαζομένων και της νεολαίας, με στόχο την επιβολή ενός σύγχρονου εργασιακού μεσαίωνα. Αυτή η επίθεση δεν είναι τυχαία. Ζούμε ίσως τη μεγαλύτερη κρίση του καπιταλισμού με το κεφάλαιο να απαντά στην πτώση του ποσοστού κέρδους βαθαίνοντας την εκμετάλλευση των εργαζόμενων με τη δραματική χειροτέρευση αμοιβών και όρων εργασίας. Για να πετύχουν τη συναίνεσή μας, παρουσιάζουν τα μέτρα του μνημονίου (περικοπές σε μισθούς – επιδόματα και συντάξεις, απολύσεις – εκτίναξη ανεργίας, ιδιωτικοποιήσεις σε ΟΣΕ – ΔΕΗ, κατάργηση δημόσιας εκπαίδευσης – υγείας- κοινωνικών αγαθών) ως αναγκαία, τη στιγμή που αυτά οδηγούν σε παρατεταμένη ύφεση. Σε αυτό το εκρηκτικό κοινωνικό και πολιτικό περιβάλλον διεξάγονται οι εκλογές της τοπικής αυτοδιοίκησης. Από τη μία το ΠΑΣΟΚ τις προβάλει ως διαδικασία εκλογής και ανάδειξης “ικανών” προσώπων για τους δήμους και τις περιφέρειες, αποπροσανατολίζοντας τον κόσμο από τα πραγματικά του προβλήματα. Ενώ από την άλλη η ΝΔ προσπαθεί να τους δώσει έναν αντι-μνημονιακό χαρακτήρα, τη στιγμή που στηρίζει τις κυβερνητικές αλλαγές ως αντιπολίτευση ενώ ακολουθούσε την ίδια αντεργατική πολιτική ως κυβέρνηση τα προηγούμενα χρόνια.

Μα δεν μας πείθουν, γιατί είδαμε το προηγούμενο διάστημα ο κόσμος της εργασίας να βγαίνει μαζικά στο δρόμο και να αντιπαρατίθεται με τα νέα μέτρα, διεκδικώντας τα δικαιώματα του. Οι εργαζόμενοι πήραν την κατάσταση στα χέρια τους με διαδικασίες στη βάση των σωματείων, με αγωνιστικές αποφάσεις και συντονισμό αυτών και μαζικές κινητοποιήσεις, ξεπερνώντας την συνδικαλιστική γραφειοκρατία των ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ. Να συνεχίσουμε με μαζικές κινητοποιήσεις – απεργίες στην κατεύθυνση κλιμάκωσης, με αγωνιστική ενότητα όλων των εργαζομένων, με συντονισμό σωματείων αλλά και συντονισμό λαϊκών συνελεύσεων γειτονίας και επιτροπών κατοίκων.

Να προβάλλουμε μάχιμα και αναγκαία αιτήματα:

• Ανατροπή του αντεργατικού προγράμματος σταθερότητας. ΚΑΤΩ ΤΑ ΜΕΤΡΑ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ. Έξω το ΔΝΤ, η ΕΚΤ.
• Άρνηση πληρωμής και διαγραφή του χρέους, εκτός αυτού προς τα ασφαλιστικά ταμεία.
• Ρήξη και έξοδος από την ΕΕ-ΟΝΕ, αποδέσμευση απ’ όλους τους ιμπεριαλιστικούς μηχανισμούς(ΔΝΤ, ΝΑΤΟκλπ)
• Εθνικοποίηση χωρίς αποζημίωση και με εργατικό έλεγχο των τραπεζών και των επιχειρήσεων που κλείνουν.
• Διαχωρισμός της εκκλησίας από το κράτος. Δήμευση της εκκλ/κής περιουσίας και χορήγηση της γης σε ακτήμονες.
• Απαγόρευση των απολύσεων. Αυξήσεις σε μισθούς, συντάξεις. Δημόσια και δωρεάν παιδεία, υγεία, πρόνοια.
• Νομιμοποίηση όλων των μεταναστών, ιθαγένεια στα παιδιά μεταναστών. Εγγραφή των μεταναστών στα συνδικάτα.

Στην Κρήτη βαφτίζουν “ανάπτυξη” (σήμερα “πράσινη ανάπτυξη”) την καταστροφή του φυσικού πλούτου και την ιδιωτικοποίηση όλων των φυσικών πόρων. Παρουσιάζουν ως αναγκαία, έργα που μοναδικό σκοπό έχουν να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα πολυεθνικών επιχειρήσεων και κατασκευαστικών (πάρκινγκ στο πάρκο Γεωργιάδη, λιμάνι στο Τυμπάκι, αεροδρόμιο στο Καστέλι), δίχως να έχουν σχέση με τις πραγματικές ανάγκες των κατοίκων. Αδιαφορώντας για την έλλειψη πρασίνου στην πόλη τσιμεντοποιούν κάθε γωνιά και πάρκο. Βαφτίζουν ανάκαμψη του τουρισμού, το κλείσιμο μικρομεσαίων επιχειρήσεων, την ανασφάλεια και την μισθολογική συμπίεση χιλιάδων ξενοδοχοϋπαλλήλων και εργαζομένων στο νησί. Βαφτίζουν αγροτική ανάπτυξη, το ξεκλήρισμα της μικρομεσαίας αγροτιάς, την εγκατάλειψη τεράστιων εκτάσεων λόγω κόστους παραγωγής, την ερήμωση της υπαίθρου, την αρπαγή της σοδιάς από τους μεσάζοντες καταλήγοντας να πωλούνται τα προϊόντα σε εξευτελιστικές τιμές και με αποτέλεσμα την αναμονή επιδότησης για την δυνατότητα επιβίωσης.

Η κυβέρνηση και οι σύμμαχοι της, ειδικά τώρα, παρουσιάζουν το σχέδιο “Καλλικράτης” σαν αποκέντρωση και νοικοκύρεμα του δημοσίου, ενώ η πραγματικότητα είναι ότι χιλιάδες εργαζόμενων στους δήμους και τις νομαρχίες θα πεταχτούν στον δρόμο. Ταυτόχρονα με αυτό το σχέδιο μετακυλύεται το κόστος και η ευθύνη από το κράτος κεντρικά, στο τοπικό κράτος για την συντήρηση δημόσιων υποδομών (ένταση δηλαδή της υποχρηματοδότησης), οδηγώντας έτσι στην υπολειτουργία ή και το κλείσιμο σχολείων, νοσοκομείων και κέντρων υγείας. Τέλος, η αυτοσυντήρηση και αυτοχρηματοδότηση των περιφερειών και των δήμων θα γίνεται με την αύξηση των δημοτικών τελών, το ξεπούλημα των πάντων στους ιδιώτες και την εμπλοκή επιχειρηματικών κύκλων σε δημόσιες υπηρεσίες, κατασκευαστικά έργα κ.α. Παλεύουμε για την ανατροπή του σχεδίου “Καλλικράτης” και των συνεπειών του. Πρέπει ο εργαζόμενος λαός να πάρει την κατάσταση στα χέρια του, με λαϊκές συνελεύσεις γειτονιών και επιτροπές κατοίκων, με την ενίσχυση του εργατικού και λαϊκού κινήματος και με ένα μάχιμο συνεταιριστικό κίνημα των αγροτών.

Για να γίνουν όμως όλα αυτά, χρειάζεται και μία πολιτική δύναμη που θα βάλει πλάτη για το ξεδίπλωμα ενωτικών και νικηφόρων αγώνων. Γιατί στις σημερινές ανάγκες δεν αντιστοιχεί η αριστερά των κυβερνητικών – διαχειριστικών προτάσεων, η αριστερά των καρεκλών και των εκλογικών υπολογισμών, η αριστερά που υπερασπίζεται την ΕΕ, που αντί να ενώσει τους εργαζόμενους τους διασπά ανάλογα με την κομματική τους ταυτότητα. Αυτή την ανάγκη, μιας αριστεράς συνώνυμης με την ελπίδα, την ανατροπή και την συλλογική δημιουργία, θέλει να εκφράσει η Αντικαπιταλιστική Αριστερή Παρέμβαση στην Κρήτη. Είναι μία περιφερειακή κίνηση από δυνάμεις της αντικαπιταλιστικής και κομμουνιστικής αριστεράς, δυνάμεις συμμετείχαν με συνέπεια και έχουν συμβάλει στους κοινωνικούς αγώνες του προηγούμενου διαστήματος. Η Α.Α.Π. προσπαθεί να συμβάλει στο ξεδίπλωμα μαχητικών – εργατικών αγώνων, στην μαζικοποίηση και ενδυνάμωση των εργατικών σωματείων, στην ανάπτυξη τοπικών κινημάτων και κάθε κοινωνικού αγώνα που παλεύει για να ανατραπεί η αντεργατική επίθεση, το αντιδραστικό σχέδιο “Καλλικράτης” και οι συνέπειες του, για να πληρώσει τη κρίση το κεφάλαιο και όχι οι εργαζόμενοι.